Pamilyar ka ba sa salitang bulalakaw o mas kilala natin sa tawag na shooting star? Naniniwala ka ba sa sabi-sabi tungkol dito na kapag nakakita ka nito ay kailangan mong humiling ng walang hanggan at matutupad?
Noong bata ako, habang nakahiga sa aming bubongan at sinasariwa ang simoy ng hangin, nakakita ako ng kakaibang bgay mula sa kalangitan. Ito ay parang mabilis na jet plane mas mabilis pa sa pinakamabilis na sasakyang pang-himpapawid. Sabi ng kaibigan ko, ayun daw ay isang "wishing star" na kapag nakita mo daw, sabayan mo ng mahiwagang hiling at matutupad daw. Hindi ako naniniwala sa mga ganyang sabi-sabi pero sinubukan ko ng walang alinlangan.
Hiniling ko sa mahiwagang "wishing star" na maging piloto ako dahil yoon talaga ang pangarap ko simula pa lamang. Ang aking kabataan ay binubuo ng mga eroplanong malayang nakakalipad sa kalangitan na akala ko ay magiging propesyon ko pag-dating ng araw. Dati para sakin, kapag nakasakay ka sa eroplano, naabot mo na ang buhay, ngunit hindi pa pala. Marami ka pa palang pag-dadaanang pag-subok bago mo maabot ang tuktok ng himpapawid gamit ang eroplano. Masayang mangarap nung bata ka pa kasi alam mong walang pipigil sayo. Libre lang ang mangarap wika nga nila.
Nalaman ko na ang pangarap pala ay isang imahinasyon lamang. Imahinasyon na gusto mo maging pag-dating ng araw at dapat ikaw ang gagawa ng paraan sa pagkamit nito. Pabago-bago ang isip nating mga tao depende sa nakakasalamuha natin. Sabi ng tatay mo, gusto ka nyang maging inhinyero, nanay mo naman gustong kang maging guro. Minsan naguguluhan ay iyong isip kung anu ba talaga ang tatahakin mong kapalaran sa buhay.
Kapag ba natupad mo ang pangarap ng ibang tao para sayo, magiging masaya ka? Gusto mo bang maging ganyan ayon sa iyong sariling interes? Alam mo dapat sa sarili mo kung ano ang nais mong maging pag-dating ng takdang panahon.Hindi sabi ng ibang tao dahil hindi naman sila ang bumubuo ng pangarap mo. Pwede mo din namang gawing pangalawang interes ang mga sinasabi nila sayo, pero dapat ang ikaw ang mag-dedesisyon sa buhay mo.
Ano nga ba ang pakiramdam ng pag-kamit ng natatanging bituin? Sa una, mahirap ang pag-tahak sa maningning na bituin, maraming kailangang pag-daanan para lang makamit ito. Andiyan ang hirap at masusubukan ang iyong tiyaga at sikap para gumawa ng hagdan sa pag-kamit nito. Andiyan din ang saya, sa pag-kakataong ilalagay mo na sa sarili mong palad ang maningning na bituin.
Kaya kaibigan, patuloy lang ang iyong pangangarap kasabay nito ang pagsisikap at determinasyon sa pag-tupad nito. Ikaw lang ang makakatulong sa sarili mo sa pag-hulma ng iyong sariling bituin.
Patuloy mo lang abutin ay iyong ninanais na mithiin kaibigan. Lahat ng ginagawa natin ay punung-puno ng pag-asa. Maliit man ang posibilidad, ang pag-asa ay pag-asa. Habang may buhay nga dba sabi ay mayroong kaakibat na pag-asa.
"Tuparin mo ang iyong pangarap dahil ito ang makakapagpasaya sayo kaibigan."
http://www.facebook.com/NakatagongMukhaNgBuhay
Noong bata ako, habang nakahiga sa aming bubongan at sinasariwa ang simoy ng hangin, nakakita ako ng kakaibang bgay mula sa kalangitan. Ito ay parang mabilis na jet plane mas mabilis pa sa pinakamabilis na sasakyang pang-himpapawid. Sabi ng kaibigan ko, ayun daw ay isang "wishing star" na kapag nakita mo daw, sabayan mo ng mahiwagang hiling at matutupad daw. Hindi ako naniniwala sa mga ganyang sabi-sabi pero sinubukan ko ng walang alinlangan.
Hiniling ko sa mahiwagang "wishing star" na maging piloto ako dahil yoon talaga ang pangarap ko simula pa lamang. Ang aking kabataan ay binubuo ng mga eroplanong malayang nakakalipad sa kalangitan na akala ko ay magiging propesyon ko pag-dating ng araw. Dati para sakin, kapag nakasakay ka sa eroplano, naabot mo na ang buhay, ngunit hindi pa pala. Marami ka pa palang pag-dadaanang pag-subok bago mo maabot ang tuktok ng himpapawid gamit ang eroplano. Masayang mangarap nung bata ka pa kasi alam mong walang pipigil sayo. Libre lang ang mangarap wika nga nila.
Nalaman ko na ang pangarap pala ay isang imahinasyon lamang. Imahinasyon na gusto mo maging pag-dating ng araw at dapat ikaw ang gagawa ng paraan sa pagkamit nito. Pabago-bago ang isip nating mga tao depende sa nakakasalamuha natin. Sabi ng tatay mo, gusto ka nyang maging inhinyero, nanay mo naman gustong kang maging guro. Minsan naguguluhan ay iyong isip kung anu ba talaga ang tatahakin mong kapalaran sa buhay.
Kapag ba natupad mo ang pangarap ng ibang tao para sayo, magiging masaya ka? Gusto mo bang maging ganyan ayon sa iyong sariling interes? Alam mo dapat sa sarili mo kung ano ang nais mong maging pag-dating ng takdang panahon.Hindi sabi ng ibang tao dahil hindi naman sila ang bumubuo ng pangarap mo. Pwede mo din namang gawing pangalawang interes ang mga sinasabi nila sayo, pero dapat ang ikaw ang mag-dedesisyon sa buhay mo.Ano nga ba ang pakiramdam ng pag-kamit ng natatanging bituin? Sa una, mahirap ang pag-tahak sa maningning na bituin, maraming kailangang pag-daanan para lang makamit ito. Andiyan ang hirap at masusubukan ang iyong tiyaga at sikap para gumawa ng hagdan sa pag-kamit nito. Andiyan din ang saya, sa pag-kakataong ilalagay mo na sa sarili mong palad ang maningning na bituin.
Kaya kaibigan, patuloy lang ang iyong pangangarap kasabay nito ang pagsisikap at determinasyon sa pag-tupad nito. Ikaw lang ang makakatulong sa sarili mo sa pag-hulma ng iyong sariling bituin.
Patuloy mo lang abutin ay iyong ninanais na mithiin kaibigan. Lahat ng ginagawa natin ay punung-puno ng pag-asa. Maliit man ang posibilidad, ang pag-asa ay pag-asa. Habang may buhay nga dba sabi ay mayroong kaakibat na pag-asa.
"Tuparin mo ang iyong pangarap dahil ito ang makakapagpasaya sayo kaibigan."
http://www.facebook.com/NakatagongMukhaNgBuhay
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento